Na Jukonie trwają już wszystkie trzy wyścigi. Startują Polacy, ale z różnym skutkiem.
Yukon Arctic Ultra
W niedzielę wieczorem (wg. czasu polskiego) wystartował Yukon Arctic Ultra. Wśród uczestników był Andrzej Gondek, który jeszcze przed biegiem, gdy próbował treningowo poruszać się z saniami, zaczął się obawiać, czy da sobie radę z nie do końca zaleczoną kontuzją. Okazało się, że Yukon Artcic Ultra to jednak za duże wyzwanie w tym stanie. Problemy zdrowotne znowu się odezwały.
Podobne kłopoty z niezaleczoną kontuzją miał także Anton Hierschläger. Obaj po pierwszym dniu wyścigu musieli się wycofać z dalszej rywalizacji. Wkrótce więcej szczegółów nt. Występu Polaka w Kanadzie.
Liderem jest Jovica Spajic z Belgradu.
Run Dog
Michał Kiełbasiński w swoim projekcie Run Dog przebiegł już 300 km. Nie obyło się bez problemów ze sprzętem, ale po odpoczynku w Carmacks Michał ruszył dalej. Zrobił to kilka godzin przed świtem przy temperaturze ok. minus 21 stopni Celsjusza. Wszystko dla bezdomnych psów, na konto których przez cały czas można wpłacać dowolne kwoty pieniędzy.
Yukon Quest
Niedługo Michała dogonią maszerzy, który biorą udział w Yukon Quest. Ich wyścig, odbywający się po trasie, którą biegnie Michał, rozpoczął się w sobotę. Większość z 21 uczestników dotarła już do Carmacks. Tu opadają emocje startowe, a zaczyna się regularna walka z trasą.
Zarówno Michał, jak i maszerzy mają jeszcze grubo ponad 1000 km przed sobą. Pierwszy zaprzęg, który opuścił Carmacks należał do Hugha Neffa, amerykańskiego maszera z 20-letnim stażem, który jest obrońcą tytułu sprzed roku.
IB
AKTUALIZACJA
Andrzej Gondek o swojej rezygnacji z YAU
Yukon Arctic Ultra to wyzwanie, w którym do mety dociera 60 proc. startujących. 700 km na mrozie, nocą, samotnie wymaga dobrego przygotowania i wysokiej dyspozycji na każdy z 13 dni biegu. Andrzejowi tej dyspozycji zabrakło.
Gdy miesiąc temu wypadł ze skutera śnieżnego i uderzył w drzewo, jego start stał pod wielkim znakiem zapytania. Lekarze mówili wtedy, że nawet jeśli pęknięte w tym wypadku żebro się zrośnie, organizm będzie osłabiony. Rehabilitowane na szybko żebra mogą nie dać sobie rady z saniami. I rzeczywiście nie dały.
Uprząż uderzała dokładnie w osłabione miejsce, a ból rósł. Mimo to, po 42 km Andrzej był drugi, tyle że żebra nie pozwalały biec dalej. W tym miejscu rywalizacji musiał zrezygnować.
- Z jednej strony cieszę się, że 4 tygodnie temu, po wypadku, nie odpuściłem. Walczyłem do końca z czasem i zdrowiem. I wystartowałem. Nie żałuję. Z drugiej strony, jeśli dobiegasz do pierwszego punktu kontrolnego na 2. pozycji, mimo, że nadrobiłeś przez pomyłkę 2 km, a fizycznie czujesz się mocny i świeży, może nawet mógłbyś te zawody ukończyć na dobrej pozycji, a musisz podjąć decyzję o wycofaniu się z biegu, to jesteś zawiedziony i rozczarowany - napisał do nas Andrzej, który w pierwszym punkcie kontrolnym był 15 minut przed faworytem biegu, mimo że obite żebra utrudniały ruch.
- Wiem, że kontynuowanie biegu w takim stanie, w nocy, przy temperaturze minus 30 stopni Celsjusza mogłoby zakończyć się bardziej dramatycznie. W takim biegu i w takich warunkach, ciało i sprzęt muszą być przygotowane na 110 proc - dodał Andrzej, który na swoim profilu już obiecał powrót na Jukon za 2 lata.
IB
